önaltıncı asrın namlı ok atıcı pehlivanlarından Ahmet Ağa, yetmiş beş yaşında iken, bir gün Okçılar başına gidip ok ısmarlamıştı. Esnaftan bir delikanlı:
— Pehlivan!, ihtiyarladın. Kolunda yay çekecek kuvvet kaldı mı ki? diye sormuş. Ahmet Pehlivan da atını çarşının kapısına sürmüş, kapıdaki zincirlere kollarıyle asılmış ve bacaklarını atının karnına sarmış, kollarını kısınca, kendisiyle beraber koca atı da yerden havaya kaldırmış ve gülerek:
— Oğlum!.. Bozularımda azıcık bir şey kalmış gibi'... demişti.
* * *