Halife Hazreti Ömer Medine'nin etrafında dolaşırken, şehrin dışında bir çadır görüp yanına yaklaştı. Baktı ki, bir kadın üç çocuk. Kadın ocağa bir tencere koymuş karıştırıyor ve çocuklarına: «Biraz daha sabredin şimdi yemek pişecek» diyerek onları avutmaya çalışıyor.
Onların bu yürekler acısı halini gören Hazreti Ömer beytül maldan bir miktar erzak alıyor ve sırtına yüklenerek bizzat kendisi getirdiği gıdalardan yemek pişirip çocuklar yeyip de sevininceye kadar yanlarında kalıyor.
Kadın kendilerine bu iyiliği yapanın kim olduğunu bilmiyordu. Halifenin Ömer olduğunu duymuştu ama, Ömer'in nasıl bir adam olduğunu bilmiyordu. «Allah senden razı olsun. Bizim perişanlığımızdan halifenin haberi bile yok. Asıl halife olması lâzım gelen sensin. Allah sana mükâfatını versin ve seni lâyık olduğun makama eriştirsin» dîye dua ediyordu.
Kadının bu dualarını vazifesini yapmış olmanın huzuru içinde dinleyen Hazreti Ömer, hiçbir şey söylemeden ve kendisinin kim olduğunu bildirmeden ayrıldı.
* * *