Câbir radıyallahu anh anlatıyor:
Resûlullah aleyhisselâm ile beraber muharebe ediyorduk. Tam öğle vakti bol dikenli ağaçları bulunan bir vadiye indik, insanlar, ağaçların altında gölgelenmek için dağıldılar. Allah'ın Resulü de bir ağaç altına oturmuştu. Kılıcını o ağaca astı ve uyudu. Uyandığı vakit bir de baktı ki, yanında bir adam var. Adamın yanına geldiğinin farkına da varmamıştı. Ancak «kılıcımı bu adam sıyırdı» dedi. Adam, kılıcı kınından çıkarmış olarak «Seni benden kim kurtarır?» dedi.
Ben de:
— Allah! dedim.
Bunun üzerine adam kılıcı kınına sokuverdi ve oturdu. Peygamber aleyhisselâm kendisini afvedip bir ceza vermedi.
* * *