DOĞRUYA İNAN BÖLÜCÜYE ALDANMA
Ahmed Kadyânî 64.Madde
64 —
İngilizler, hıristiyanlığı yaymak için, 1270 [m. 1853] de, Hindistâna protestan
papazlarını gönderdiler. Büyük âlim Rahmetullah efendi, bunlarla, günlerce
mücâdele ederek, cevâb veremez oldular. Bir gece, ansızın Londraya kaçdılar.
Rahmetullah efendi, bu zaferini, (İzhâr-ül-hak) kitâbında uzun
anlatmakdadır. İngiliz hükûmeti bu mağlûbiyyetin intikâmını almak için,
Hindistâna harb i’lân etdi. 1274 de binlerce müslimânı şehîd etdi. Bu vahşet, bu
fâcia, (İngiliz Câsûsunun İ’tirâfları) ve (Cevâb Veremedi)
kitâblarımızda uzun yazılıdır. Silâh kuvveti ile de, islâmiyyeti yok
edemiyeceğini anlayınca, onu içerden parçalamak siyâsetini tatbîk etdi. 1296 [m.
1880] de Hindistânda, Ahmed Kadyânî isminde birisinin, yeni bir din kurmasını
te’mîn etdi. (Kadyânî) ve (Ahmedî) denilen bu dînin, bir islâm
dîni olduğu i’lân edildi. Hindistândaki islâm âlimleri, bu dindekilerin kâfir
olduklarını isbât eden kitâblar yazdılar. İngilizler, dahâ önce, vehhâbîlik
dînini de, bu maksad ile takviye etmişlerdi. Nobel fizik mükâfâtı kazanarak,
şöhret sâhibi olan Abdüsselâm, Kadyânîdir. Hıristiyanlarla mücâdele edip, onları
rezîl eden, Ahmed Didad ismindeki din adamı da Ehl-i sünnet değildir. Bunlar bir
tarafdan, vehhâbî ve şî’î din adamları da bir tarafdan, yeni müslimân olan
hıristiyanları aldatarak, kendi sapık fırkalarına çekmekde, hakîkî müslimânlığa
kavuşmalarına mâni’ olmakdadırlar. Böylece, ingilizlerin siyâseti insanlara ve
islâmiyyete müdhiş zarar vermekdedir.
Zemânımızda,
biraz arabca bilen, hattâ her eli kalem tutan, din kitâbı yazmağa kalkışıyor.
Din adamı kılığına girerek ve yaldızlı birer etiket takınarak, her biri başka
başka şeyler yazıyorlar. Bu zındıkların hepsi, islâmiyyeti yıkmakda,
müslimânların îmânlarını bozmakdadırlar. Temiz gençler, hangi kitâbı
okuyacaklarını, kime inanacaklarını şaşırıp kaldı.
Allahü
teâlânın beğendiği islâm dînini öğrenmek ve Resûlullahın “sallallahü aleyhi ve
sellem” bildirdiği bu dîne sarılarak dünyâda ve âhıretde huzûra ve se’âdete
kavuşmak istiyenler, Ehl-i sünnet âlimlerinin ve Ehl-i sünnetden olan tesavvuf
büyüklerinin “rahmetullahi teâlâ aleyhim ecma’în” eskiden yazmış oldukları
kitâblarından toplanan (İlmihâl) kitâblarını okumalıdır. Kur’ân-ı kerîmin
hakîkatini yalnız Ehl-i sünnet âlimleri anlamışlar ve binlerce kitâb yazarak
bildirmişlerdir. Bunlar islâm dîninin gözbebekleridir. Âyet-i kerîmelerle ve
hadîs-i şerîflerle övülmüşlerdir. Türedi din adamlarının, zındıkların, sahte
şeyhlerin ve sinsi islâm düşmanlarının ve ingiliz câsûslarının uydurma ve
yaldızlı yazılarını okumamalı, sözlerine, konferanslarına aldanmamalıdır.
İslâmiyyete uyan ve çoluğunu çocuğunu islâmiyyete uygun yaşatan, ya’nî
ibâdetlerini yapıp, harâmlardan sakınan hakîkî müslimânların hâzırladıkları
doğru kitâbları aramalıdır. Hakîkat Kitâbevinin neşr etdiği bütün kitâblar, bu
doğru kitâbların tercemeleridir.