Allah yolunda, yalnız Allah rızası için cihad
yapmak çok büyük bir fazilettir. Çünkü cihadda bezledilen, insanın en
kıymetli varlığı CAN’ıdır.
Allah Teala şöyle buyurmaktadır:
“Ey Peygamber! Kâfirlere ve münafıklara karşı cihad
et. Onlara karşı sert davran. Onların varacakları yer cehennemdir. O ne
kötü bir yerdir.” (Tevbe/73)
“Düşmanlara karşı gücünüz yettiği kadar kuvvet ve
cihad için bağlanıp beslenen atlar hazırlayın. Çünkü onunla Allah’ın
düşmanını, sizin düşmanınızı ve onlardan başka sizin bilmediğiniz,
Allah’ın bildiği (düşman) kimseleri korkutursunuz. Allah yolunda ne
harcarsanız size eksiksiz ödenir. Siz asla haksızlığa uğratılmazsınız.”
(Enfal/60)
Bu ayetlerden anlıyoruz ki, Müslümanlar dini
vecibelerini layıkıyla yerine getirebilmek, namuslarını, vatanlarını
korumak için cihad etmekle, savaşmakla görevlidirler.
Müslüman cihada hazır olmalıdır
Allah yolunda cihadı terkeden, savaşa hazırlanmayan
milletlerin zillete düşmesi, İslam düşmanlarının boyunduruğu altına
girmesi mukadderdir.
Müslüman milletler savaş günü gelip çatmadan, savaş
için hazırlanmalıdırlar. Aksi takdirde gâfil avlanırlar, kendi nefsî
isteklerinin peşinden koşarken, sefahet içinde yüzerken perçemlerinden
yakalanır, tüm izzet ve şereflerini kaybedebilirler.
Yakın ve uzak tehlikeler, yakın ve uzak düşmanlar
vardır. Uzak tehlikeler ve uzak düşmanlar ile meşgul olunurken, yakın
düşman taarruza geçebilir. Zayıf olsalar da çok büyük bir tehlike
oluşturabilirler. Onun için öncelikle yakın düşmanla cihad etmek
gerekir. Ancak yakın düşmanla uğraşırken elbette uzak düşman gözardı
edilemez. O da sürekli olarak gözaltında tutulur, gerekli tedbirler
alınır.
Allah Teala şöyle buyurmaktadır:
“Ey iman edenler! Kâfirlerden size yakın olanlara
karşı savaşın ve onlar (savaşırken) sizde bir sertlik bulsunlar. Biliniz
ki Allah muttakilerle beraberdir.” (Tevbe/123)
Yakın düşmanla uğraşırken elbette uzak düşman
gözardı edilemez. O da sürekli kontrol altında bulundurulur.
Müslüman, sulhda yumuşak, halîm, selimdir. Ancak
kılıçlar sıyrıldığı, savaş kızıştığı zaman kükreyen arslan gibidir.
Allah Teala, Müslümana cihad esnasında her zamankinden daha fazla bir
mehâbet verir. Düşmanın kalbine korku salar.
Cihad, bir düğün şenliğidir
Şehâdete susayan, bir an önce Rabbine kavuşmaya
sevdalı bir Müslümanın yılgınlık ve bıkkınlık göstermesi, korkak ve
ürkek davranması düşünülemez. Can ve mallarını Allah’a satan bir
Müslüman, bir mücahid için cihad, bir düğün şenliğidir.
“Allah Mü’minlerden mallarını ve canlarını onlara
(verilecek) cennet karşılığında satın almıştır. Çünkü onlar, Allah
yolunda savaşırlar, öldürürler ve öldürülürler. (Bu) Tevrat’ta, İncil’de
ve Kur’an’da Allah üzerine hak bir vaaddir. Allah’dan daha çok sözünü
yerine getiren kim vardır?
O halde O’nunla yapmış olduğunuz bu alış verişten
dolayı sevinin. İşte bu, büyük kurtuluştur.” (Tevbe/111)
Ne mübarek ve kârlı bir alışveriş ya Rabbi! Satıcı
mahlükatın en mükerremi, en mükemmeli insan, satılan meta bu mükerrem
insanın en değerli varlığı, canı ve halk arasındaki tabiri ile canın
yongası olan malı, alıcı ise alemlerin Rabbi, mülkün sahibi Allah celle
celaluhu. Mal ve cana karşılık olarak verilen ebedi cennet ve
cemalullahı temâşa... Mü’min olan, Müslüman olan böyle bir alış verişe
sevinmez de ne yapar. Onun için bu alış veriş bir ŞEB-İ ARÛS olmaz da ne
olur?
İşte bu muhabbet pazarı, aşk pazarıdır.
Bu meydan, cihadı fillah meydanıdır.
Can alınır, can satılır.
Hak yolunda canını feda eden bir şehid;
Kınalanmış kurbanlık bir koç gibi,
Alnından kırmızı kanlar akarak,
Dudaklarında tebessümlerle,
Va’dolunan cennete girmek için Rabbine
yükselir.
Düşmana karşı daima uyanık olmalı
Müslüman milletler, İslam düşmanlarına karşı
devamlı uyanık olmak, asla gaflet etmemek, ribatlarda, sınırlarda nöbet
beklemek, savaşa hazırlanmak, her an hazır olmak, savaş başlayınca da
sabır ve sebat göstermekle yükümlüdür.
Allah Teala şöyle buyurmaktadır:
“Ey iman edenler! Sabredin. Sabırda yarışın. Uyanık
olun. (Sınırlarda) nöbet bekleyin, hazırlıklı olun ve Allah’dan korkun.
Umulur ki kurtuluşa erersiniz.” (Âl-i İmran/200)
Demek oluyor ki, dünyada da, ukbada da kurtuluşa
ermek, her türlü tasalluttan kurtulmak için, Allah yolunda cihad etmek,
hizmet etmek gerekmektedir.
Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle
buyurmaktadır:
“Kim Allah’a inanarak ve O’nun vaadini tasdik
ederek, onun yolunda bir at beslerse, ona verdiği otlar, su ve gübresi,
idrarı kıyamet gününde birer sevap olarak mizanında yer alacaktır.”
(Buhari)
“Kim Allah yolunda bir gaziyi techiz ederse, harbe
iştirak etmiş gibi sevap alır. Kim geride kalıp gazinin çoluk çocuğuna
bakarsa, o da savaşmış gibi olur.” (Buhari, Müslim)
“Allah yolunda bir gün nöbet tutmak, dünya ve
üzerindekilerden daha hayırlıdır. Birinizin cennetteki bir kamçılık
yeri, dünya ve üzerindekilerden daha hayırlıdır. Kulun Allah yolunda
yola çıkması, bütün dünya ve üzerindekilerden daha hayırlıdır.” (Buhari,
Müslim)
Ebu Said radıyallahu anh’den şöyle bir rivayet
vardır.
Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle
buyurdu:
“Kim Rab olarak Allah’dan, din olarak İslam’dan,
Peygamber olarak Hz. Muhammed sallallahu aleyhi ve sellem’den razı
olursa, cennet ona vacip olur.”
Bu söz, Ebu Said radıyallahu anh’in hoşuna gitti ve
dedi ki: “Ya Rasulullah! Bunu bana tekrarla.”
Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem tekrarladı
ve sonra şöyle buyurdu: “Bir başka şey daha vardır ki, Allah, onunla
kulun cennetteki makamını yüz derece yüksektir. Her iki derecenin arası
gök ve yer arası kadardır.”
“O nedir ya Rasulullah?” diye sorduklarında:
“O, Allah yolunda savaşmaktır. Allah yolunda
savaşmaktır. Allah yolunda savaşmaktır.” buyurdular. (Müslim)
“Müşriklere karşı, mallarınız, canlarınız ve
dillerinizle savaşın.” (Ebu Davud)
“Cihadı terkettiğiniz zaman, Allah size zilleti
musallat kılar. Tekrar dininize dönünceye kadar, onu üzerinizden
atamazsınız.” (Ebu Davud)
Cihad, Müslümanın hayatıdır
Peygamberimiz, efendimiz, önderimiz Rasulullah
sallallahu aleyhi ve sellem’in mübarek kelamlarında görüldüğü gibi,
CİHAD, MÜSLÜMANIN HAYATIDIR. Cihadsız bir Müslüman, cihadsız bir toplum
düşünülemez. Ayet ve hadislerin yüce meallerinden anlıyoruz ki;
cihad:
1- Canla olur.
2- Malla olur.
3- İlimle olur.
4- Dil ile olur.
Dil ile yapılan cihad, tebliğ, emri bil maruf,
nehyi anil münker yapmaktır. Yani İslam’ın hakikatlerini, Kur’an ve
sünnetin mesajlarını ulaşabildiğimiz herkese, tebliğ usûlüne uygun bir
tarzda duyurmak, anlatmaktır. Bu konuda hizmet heyecanımızı kaybetmeden,
yılmadan, bıkmadan, asla ümitsizliğe düşmeden, bu yolda uğranılan bela
ve musibetlere sabrederek, ne kadar kötü şartlar içinde bulunursak
bulunalım, halimize şükrederek, kulluk yolunda çekilen çileleri zevk
edinerek çalışmak... Çalışmak... Çalışmak... Hizmet etmek... Hizmet
etmek... Hizmet etmektir.
Tebliğ, İslam’ı bilmeyen, İslam’dan uzak kalmış,
ondan, onun güzelliklerinden habersiz insanlara yapılır. Emri bil maruf
ve nehyi anil münker ise, Müslüman ve fakat Müslümanlığının vecibelerini
yerine getirmeyen, günah işleyen, haramlara dalan, ibadetlerini terkeden
veya bu konuda tembellik gösteren, ahlâken düşük davranışlarda bulunan
kişileri uyarmak için yapılır.
Bu konuda Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem
şöyle buyurmaktadır:
“Sizden herhangi biriniz bir kötülük görürse, onu
eliyle değiştirsin. Buna gücü yetmiyorsa, diliyle değiştirsin. Ona da
gücü yetmiyorsa, kalbiyle değiştirsin (yani buğz etsin). İmanın en
zayıfı da budur.” (Müslim)
Dil ile cihad, bilmekle başlar
Dil ile cihad, yani İslam’ı tebliğ etmek,
iyilikleri emredip kötülüklerden nehyetmek ilim ister. İslami
hakikatleri en güzel bir şekilde bilmek ister. Tebliğ usulünü bilmek
ister. Onun için dil ile cihadı ve bütün cihad çeşitlerini en iyi bir
şekilde, İslam’a en uygun bir tarzda yapabilmek için ilim öğrenmek, ilim
öğretmek gerekir. İşte bu da bir cihaddır. İLİM İLE CİHADDIR.
Çünkü İslam’ı bilmeyen, tebliğ usullerinden
habersiz kişiler İslam’a faydalı olayım derken, zararlı olurlar.
İnsanları İslam’a ısındırayım derken, İslam’dan uzaklaştırırlar.
Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle
buyurmaktadır:
“Âlimin âbide üstünlüğü, benim sizden en aşağı
derecede olan kişiye üstünlüğüm gibidir. Şüphesiz Allah, melekler,
gökler ve yer ehli, hatta yuvasındaki karınca ve denizdeki balıklar bile
insanlara hayrı öğretenlere salat ederler.” (Tirmizi)
“Her kim ilim talep etmek için bir yola girerse,
cennet yollarından birine girmiş olur. Melekler kanatlarını ilim
talebesine, ondan hoşlandıkları için indirip gererler. İlim talep edene,
göklerdekiler, yerdekiler, su içindeki balıklar bile, günahının affı
için Allah’dan mağfiret dilerler. Âlimin âbide üstünlüğü, dolunayda ayın
diğer yıldızlara üstünlüğü gibidir. Şüphesiz âlimler Peygamberlerin
vârisleridir. Peygamberler ne dinar ve ne de dirhem miras
bırakmışlardır. Kim o ilmi alırsa, çok büyük bir nasip almış olur.”
(Tirmizi, Ebu Davud)