Cüneyd-i Bağdadî Hazretlerinin gözü ağrıdı. Doktor ona:
— Sakın gözüne su dokundurma!.. Eğer aksini yaparsan gözün kör olur, dedi.
Hazreti Cüneyd:
— Ya abdest almak... Doktor ısrar etti:
— Gözün sana gerekse böyle. Yoksa sen bilirsin...
Tabipten ayrılıp eve gelen Cüneyd-i Bağdadî, abdest aldı iki rek'at namaz kılıp yattı. Uyandığında gözlerindeki bütün ağrılar geçmiş, hatta eskisinden daha iyi görür olmuştu. O sırada hafiften bir ses geldi:
— Cüneyd, bizim için gözünden geçti. Eğer o bizi andığı vakit, bütün cehennem ehlinin affını istese idi, tamamı affolunurdu.
Doktor hastasını ziyarete gittiğinde, hastanın gözlerindeki ağrının tamamen gittiğini ve hastalığın eserinin bile kalmadığını görüp:
— Bu hakkın ilâcıdır. Buna bizim aklımız ermez. Asıl bizim gözümüz hasta imiş de haberimiz yokmuş, deyip imana geldi
* * *