Bir mezhebde bulunan, diğer üç mezhebdeki müslümanları kardeş bilir. onları incitmez. Birbirlerini severler, yardım ederler.
Amelde mezheblerin bir olmayıp, çok olması, faidelidir. İnsanların yaratılışıları birbirlerine benzemediği gibi, sıcak çölde yaşıyanlara, bir mezhebe uymak kolay olurken, kutuplara yakın yerlerde yaşıyanlara, başka mezhebe uymak kolay geliyor. Bir hastaya bir mezheb kolay iken, başka hastalık için, başka mezheb kolay oluyor. Tarlada çalışanlarda, fabrikada, askerlikte çalışanlar için de, bu ayrılış görülmektedir. Herkes, kendine daha kolay gelen mezehebi seçip, taklid ediyor veya bu mezhebe tamamen intikal ediyor. Mezhebsizlerin, istedikleri gibi, tek bir mezheb olsaydı ve herkes tek bir mezhebe uymaya zorlansaydı, bu hâl çok güç, hatta imkansız olurdu. Mesela, Hanefi mezhebinde bulunan bir kimsenin bir yerinden kan çıkar ve durmazsa, abdestli duramıyacağından ve her zaman abdest alması güç olacağından, Şafiî veya Maliki mezhebini taklid ederek, zorluktan kurtulur.