Kur’ân-ı kerîmin şefâ’ati
(Kıyâmette Allahü teâlâ,
“Melekler, peygamberler ve sâlihler şefâ’atlerini yaptılar. Bundan sonra benim
büyük rahmetim kaldı” buyurur.) [Buhârî]
(Kur’ân-ı
kerîm, okuyanlarına, ya şefâ’at edecek veya düşman olacaktır.)
[Müslim]
(Allah indinde Kur’ândan daha üstün şefâ’atçi yoktur. Ne
peygamber, ne melek, ne de başkası.) [Taberânî]
(Kur’ân-ı kerîm, kıyâmette yüzü ve ahlâkı güzel bir zât sûretinde
gelir. Kendisinden şefâ’at talep olunur ve şefâ’at eder. Kendisini mûsikî ile
[gazel okur gibi ve oyun yerlerinde okuyanlardan ve para kazanmak için]
okuyanlardan da’vâcı olur. Bunlardan hakkını ister. Râzı olduklarını alıp
Cennete götürür.) [İ.Gazâlî]