Dinde reformcuların, (insanın namazda okuduğunu, Rabbinden ne istediğini bilmesi gerekir.) demeleri, ibâdetlerin ne demek olduğunu anlamamış olmayı gösterir. Çünkü, namazı, insanın kendisi tertip etmemiştir. Namazın ve bütün ibâdetlerin nasıl yapılacağını, yaparken neler okunacağını Allahü teala Peygamberine bildirmiştir. Peygamber aleyhisselam da, bunları öğrendiği gibi Eshabına bildirmiş ve kendi de yapmıştır. Bunlarda değişiklik olmaz.
Din imamlarımız bunların hepsini Eshab-ı kiramdan görerek ve işiterek anlamışlar ve kitaplarına yazmışlardır. Bu derin âlimler bildiriyor ki: Namazda okunacak Kur'anın, Allah kelamı olması gerekir. Vazife, ancak böylece yapılmış olur. Namaz içinde okuduğunun manasını anlamak istiyenler, biraz çalışarak, bunların manasını da önceden kolayca öğrenebilirler. Dünya kazançları için yıllarca çalışıyor, nice bilgiler, çeşitli diller öğreniliyor da, bunun için neden çalışılmasın?
Namaz dışında müslümanlar, kendi dilleri ile de, duâ edebilirler. Namazda okudukları ayetlerin manalarını da, Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarından öğrenebilirler. İslâm düşmanlarının, dinde reformcuların kitaplarından öğrenmeye kalkışanlar, yanlış, bozuk, çirkin şey öğrenmiş olurlar. Emekleri boşa gider.
Bazı kimseler hep kitap yazanı, tefsir yazanı veya Arabi bileni âlim zannediyor. Her köşe başında şeyh geçinen yüzlerce kimse vardır. Bu kimseler, müslümanları şaşırtmış, katı-i tarik-ı ilahi olmuşlardır. Yani Ehl-i sünnet yolunu bozan, yol kesiciler vardır.